به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست

دلم دریا شد ودادم به دستت
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

اگه چشمم تو رو خواست قول میدم چشممو ببندم، اگه زبونم تو رو خواست قول میدم گازش بگیرم ، اما اگه دلم تو رو خواست چه کار کنم.؟؟

عاشقت خواهم ماند بی انکه بدانی ...
دوستت خواهم داشت بی انکه بگویم ...
درد دل خواهم گفت بی هیچ کلامی ...
گوش خواهم داد بی هیچ سخنی ...
در آغوشت خواهم گریست بی انکه حس کنی ...
در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حرارتی !!!...

این گونه شاید احساساتم نمیرد

تمام گلهای قرمز دنیا مال تو و گلهای سفید مال من ، اگه تو فراموشم کردی گلهای قرمزت پرپر بشه ، اگه من فراموشت کردم گلهای سفید کفنم بشه

آری دوستی دو نیمه دارد نیمی از آن عشقی است که دل تو را بیقرار کرده است و نیمی دیگر آن محبتی است که در دل من می تپد

عاجز کسی است که دوستی نداشته باشد و عاجز تر از آن کسی است که دوست خود را از دست بدهد

سلام، این چه اخلاق بدیه که تو داری؟ چرا هر چی از آدم برمی داری دیگه نمیدی.نمی‌گی من دلمو لازم دارم؟

به دریا بزن قایقت میشوم     .حقیرم ولی لایقت میشوم.

عاشقی را بلد نیستم            .تو یادم بده عاشقت می شوم

یه روز عشقت رو دزدیدم وبرای اینکه جای امنی داشته باشه اون رو تو قلبم پنهان کردم غافل از اینکه روزی برای پس گرفتنش قلبم رو خواهی شکست

داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند ، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند

آرزو کردم که یک شب در سراب زندگی چون شراب کهنه ای نوشت کنم اما نشد 

 نازنینم، نازنینم یاد تو هرگز نرفت از خاطرم آمدم تا این سخن آویزه گوشت کنم اما نشد

شعله شد تا به دل خاکستر احساس تو لحظه ای رفتم که خاموشت کنم اما نشد

بعد از آن نامهربانیهای بی حد وحصر سعی کردم تا فراموشت کنم اما نشد